ayrıLık...!

Birden gece çöker insanın üstüne, duvarlar üstüne üstüne gelir yalnızlığının... Ne tat vardır yediğin katıkta, nede tuz... Tek renge dönmeye başlar herşey; önceleri grimsi bir perde yerleşir gözbebeklerinin önüne ardından simsiyah olmuştur hayat gözbebeklerinde... Konuşmak istemezsin, kaçarsın insanlardan... En kalabalık yerinde bile şehrin, tek başınasındır, yalnızsındır... Bacaklarına hükmetmek zordur, hatıralara götürür insanı... Düşüncelerde binlerce fırtınalar kopar, maziyi hatırlar - durursun, bütün yalanlarıyla... Oysa yalan değildi hiç birşey... Her şey apacık ortadaydı... Sen yaşadın, sen gittin, sen sevsin, sen... sen... sen... senliğe dönmüştür hayat, siz diye birşey yoktur! Sadece sen varsındır koskoca yalnızlığınla... Kelimeler düğümlenir boğazında, bir sıkıntı sarar bedenini... Ölmek istersin! Bütün yıldızları görmezden gelir gözlerin, hiç bir şarkıyı duymazsın... Bir elinde kadehin, bir elinde eski bir fotoğraf vardır... Gün gelir hüzün bulutları gibi ağlarsın... Susturamazsın içindeki yalnızlığı, çaresizliği, terkedilmişliği... Hep yanı başındadır istemediklerin... Gökyüzüne bakar, umutlanırsın... Bir çiçeğin açması eskisi kadar heyecanlandırmaz seni... Bir çocuğun gülüşlerine hapsolmuştur mutluluğun, bir annenin şefkatindesindir artık... Kaybolmak istersin, korkmana rağmen... Kimseyi istemezsin yanında, yada arkanda... Sadece sen varsındır, başka kimse yok! Sen, bile bile düşünürsün yalnızlığını... Bile bile ağlar ve sonra susarsın... Konuşacak birşeyin yoktur, bitmiştir herşey gibi o da... Sadece gözyaşların kalır geride... Bir deniz kıyısında, ya da bir mendilin ucunda... Birden gözlerinin önünde bir ışık parlar, sen "iş te o an geldi" diye sevinirsin, sonunda kurtuluyorum dersin... ama bir düşten öteye gidemezsin... Öyle kolay değildir kurtulmak... Daha çok gözyaşı dökeceğini bilirsin, istemesende... Güneş doğmaz günlerine, güvercinler bile uğramazlar pencerendeki kırıntıları yemeye... İşte öyle yalnız kalmışsındır! Gözlerin dalar yine, dudakların sus - pus... Bir elinde eski bir fotoğraf, maziden kalan... Gözlerinden yaşlar süzülür, sen ağlarsın... Sen bir ağlarsın, yüreğin kanar... Sen bir ağlarsın, acılar yakar... Sen bir ağlarsın ve anlarsın ki çoktan "Ayrılmışsın"!...